Монголчууд өглөө заавал өлөн элгээ тайл гэдэг нь их учиртай. Өглөөний ундаа заавал ууж хэвших хэрэгтэй. Өглөө босоод хужиртай бүлээн ус уух. Хужир өөрөө байгалийн саван тул нүүрээ савангаар угаадагтай адил дотор эрхтэнийг цэвэрлэнэ. Үүнийг хавар уувал сайн.
Мөн өглөө өлөн элгэн дээрээ ээзгийний шүүс уух. Ээзгий сүүний ээдэм бөгөөд шар сүүг нь бүрэн шингээсэн ээзгий элэг цөс, ходоод гэдэсний эм л гэсэн үг. Дараа нь нэг халбага зөгийн бал, нэг халбага шар тос, /эсвэл өрөм/ нэг халбага арвайн гурилын орцтой үрэл юм уу ээзгийн дээрээ нэмээд идэж болно. Энэ нь өлөн элгийг тайлах ба хагас өдрийн өл даах хэмжээтэй.
Шар тос нь хий хуйг дарж, тархи толгойн тэжээл болох, Арвайн гурил нь ходоодны тэнцвэрийг хангаж, өлийг дарна,
Зөгийн бал нь зүс царай, арьсны шим болно. Шөлөөр цадаж, Төлөөр баяжих гэсэн зүйр үг нь бас их жанцантай. Шөл бол хоолны шим юм. Монгол орондоо ургасан, тарьсан жимс, жимсгэнэ хүнсний ногоог сайхан болгож, зөв хүртэх хэрэгтэй.
Өглөө эрт ээзгийний шүүс, өдөр хоол идсэний дараа ааруулын шүүс, айраг, хоормог, тараг уух нь зохимжтой. Амрах өдрөө болж өгвөл ясны шөл, аарц уух, бага зэрэг хайлмаг идэх нь хүний биеийн дархлааг сэргээнэ. Ер нь шөл уух нь бүтэн аяга цуйван идсэнээс илүү шимтэй, шингэцтэй байдаг.
Мөн хольж идэж болохгүй хүнс гэж байна, тэр бол найруулсан хор юм. Жишээ нь: Айраг шийгуа хоёрыг хамт идэж болохгүй. Олон зуун мянган жил идэж дадсан хүнс, хоолоо идэх нь дотор эрхтэн өвчлөхгүй байх хамгийн шилдэг арга.
Эх сурвалж: Монгол ёс заншил судлаач В.Эрдэнэсувд
