Эрт урьд цагт охин хүүхдийг харьд мордуулдаггүй байв. Нэг авгай гурван охинтой байж. Охид нь том болоход ээж нь хүүхдүүдээ яаж амьдрах бол? гэж санаа зовж суудаг болов.
Эрт урьд цагт хүн тийм ч урт насалж чаддаггүй байж гэнэ. Тэгээд хүн урт насалж, удаан
жаргахын төлөө дээд тэнгэрээс насан хутаг гуйхаар явжээ.
Баян аав хүүгээ хөдөө авч яваад хүмүүс яаж амьдарч байгааг харуулахаар шийдэв. Хөдөөний нэгэн айлд хэд хоноод
Баянзүрх хайрхан Бар эзэнтэй юм гэнэ лээ Баянзүрх хайрхан Болд зэвсэгтэй юм гэнэ лээ
Хүсэл хязгааргүй атлаа ухааныг хязгаарлах чөдөр Хүсэл хэмжээгүй гэх ч шуналыг жигнэх сав Хүсэл уяа цулбуургүй боловч сэтгэлийг туших шидмэс Хүсэл үзэгдэхгүй баригдахгүй мөртлөө эзнээ хүлэх гинж
Авшиг гэдэг адислалын хүч нэг талаас Ашиглаж хэрэглэх багшийн зөвшөөрөл нөгөө талаас
Хэлбэл хэлсэн шиг хэлж Хийвэл хийсэн шиг хийж Хайрлавал хайрласан шиг хайрлаж Ханилбал ханилсан шиг ханилж
Хайрыг услахгүй бол тэр дундарна. Харцыг баясгахгүй бол тэр гундана. Хүслийг тэтгэхгүй бол тэр мохно. Хүнийг ойлгохгүй бол тэр холдоно.
Овгийн ахлагч өвгөн индиан өвгөн ач хүүтэйгээ гэрийнхээ үүдэнд суугаад цаахан талд нь ноцолдох хоёр нохойг ажиглаж байв.
Тэр өдөр цаг агаар их муухай байлаа. Цахилгаан цахиж, бороо хувингаар цутгах мэт орж байв.
Newer Posts
