Эрхэм хүндэт уншигч Та бүхэндээ Монгол ардын зүйр цэцэн үгсийн цоморлигийн “Хүн” -ий тухай өгүүлсэн сургаалыг хүргэж байна.
Хилэнц хорхойн сүүл нь хортой.
Хилэнцэт сэтгэлийн уг нь хортой.
Хүн өвөг язгуураа мэдэхгүй бол
Ойн сармагчинтай адил
Хүнд хэлүүлсэн,
Хүлэгт бариулсан хоёр адил
Нүүрийн буртгийг толинд харж мэднэ.
Нүглийн буртгийг номд учирч ухаарна.
Хүний бурхан
Өөрийн буг хоёр адил
Өрөөлийн хүнийг тоть тогос шиг хараад
Өөрийн ханийг тогооны бариул шиг бүү үз.
Өөлбөл өндөг ч бөөрөнхий биш.
Өхөөрдвөл зараа ч ширүүн биш.
Хүнийг хэлбэл
Өөрийгөө хэлсэнтэй адил
Газар ойчсон хүн
Газраа түшиж босдог.
Зовлонгоос айдаг хүнд
Зол олдохгүй.
Зангаараа явбал биед амар
Замаараа явбал моринд амар. Илүү дэлгэрэнгүйг эндээс уншина уу.
Эх сурвалж: Монгол ардын сургаал
